این رازها را از همسر خور پنهان کنید

همیشه به ما گفته اند که باید با همسرمان صادق باشیم اما این صداقت بدین معنی نیست که هر حقیقتی را به زبان بیاوریم. گاهی بیان یک حقیقت نه تنها فایده ای ندارد، بلکه به ضرر رابطه تان نیز تمام می شود. بنابراین اگر می خواهید که رابطه ای بلند مدت و سالم با همسرتان داشته باشید، مواردی را که در ادامه برایتان آورده ایم، مانند یک راز نزد خودتان نگه دارید.

بیشتر بخوانید : رابطه دهانی   |    روش هایی برای استحکام زندگی مشترک

از خانواده او خوش تان نمی آید

شما مجبورید که با خانواده همسرتان در ارتباط باشید، بنابراین حتی اگر به آنها علاقه ندارید، بهتر است که این موضوع را به رویتان نیاورید. اگر دوست دارید که احترام میان شما و همسرتان از بین نرود، سعی کنید که نکات مثبت خانواده همسرتان را ببینید تا رابطه با آنها برایتان قابل تحمل باشد، در غیر صورت وارد بحثی با همسرتان خواهید شد که هیچ نتیجه مثبتی نخواهد داشت.

خانواده شما از همسرتان راضی نیست

نیازی نیست که به همسرتان بگویید خانواده شما علاقه ای به او ندارند. این کار تنها موجب ناراحتی و نگرانی همسرتان شده و وضعیت را بدتر می کند. به جای آن سعی کنید به دنبال دلیل این رفتار خانواده تان باشید و فرصتی را ایجاد کنید تا این کدورت ها میان شان برطرف شود. 

دیگر عاشق دلخسته او نیستید

اکثر زوج ها پس از مدتی احساس می کنند که دیگر آن شور و نشاط و عشق آتشین روزهای اول را نسبت به همسرشان ندارند. اختلاف نظرها در هر رابطه ای وجود دارد، طبیعی ست که شما هیجان روزهای اول را نداشته باشید اما این را هم بدانید که از بین رفتن این هیجان به معنی کم شدن علاقه شما نیست، بلکه تنها فرم رابطه تان تغییر کرده است. بنابراین بهتر است که این موضوع را به روی همسرتان نیاورید زیرا ممکن است که تنها توهمی بیش نباشد.

دست و پا چلفتی هستید

اگر هنگام درست کردن غذا هزار بار اشتباه کردید یا آنقدر حواس پرت هستید که یادتان می رود کدام کار را چه زمانی انجام دهید و... بهتر است که این سوتی ها را برای خودتان نگه دارید. تنها در مواقعی که اتفاق خنده داری برایتان رخ داد، آن را برای همسرتان تعریف کنید، در غیر این صورت لازم نیست که خودتان را در مقابل همسرتان فردی دست و پا چلفتی و حواس پرت جلوه دهید. این کار تنها اعتماد به نفس شما را پایی می آورد. 

از دوست او خوش تان می آید

طبیعی ست که ما به سمت زیبایی جذب شویم. گاهی ما از یک بازیگر یا خواننده خوشمان می آید و گاهی یک فرد عادی نظر ما را به خود جلب می کند. اما باید حواس تان باشد زیرا اگر آن فرد عادی دوست همسرتان است، بهتر است که از بیان کردن آن امتناع کنید زیرا حسادت همسرتان را بر می انگیزید.

رازی که دوست تان به شما می گوید

مطمئنا دوستان تان رازهایشان را با شما در میان می گذارند، حتی اگر شما همه چیزتان را به همسرتان می گویید، بهتر است که دور این یک مورد را خط بکشید. زیرا ممکن است که همسرتان ناخواسته آن را لو دهد یا این که یک روزی از آن راز بر علیه دوست تان استفاده کند، از این رو اگر می خواهید که اعتماد دوست تان را نسبت به خودتان از بین نبرید، راز نگه دار خوبی باشید. 

همسرتان زیادی حساس است

ممکن است همسر شما از چیزی ناراحت شود که از نظر شما اهمیت چندانی ندارد، در این شرایط نباید به او بگویید که آدم حساسی هستی زیرا این حرف جز حس تحقیر و شرمندگی برای او چیزی به همراه نخواهد داشت. به جای آن از او بخواهید که در مورد علت ناراحتی اش با شما گفتگو کند.

رابطه ای که با آدم های قبلی تان داشته اید

احتمالا قبل از همسرتان آدم های زیادی در زندگی تان بوده اند اما بهتر است که خاطراتی که با آنها داشته اید را نزد خودتان نگه دارید در غیر این صورت حسادت همسرتان را بر می انگیزید. اگر همسر شما در رابطه با شما احساس امنیت دارد، با بیان جزییات بی اهمیتی از گذشته، او را حساس نکنید. 

یک بار خیانت کرده اید

خیانت در زندگی مشترک می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، حتی اگر شما یک بار این اشتباه را در روابط قبلی تان مرتکب شده اید، بدین معنی نیست که آدم خیانتکاری هستید. پس بهتر است که این موضوع را مانند رازی برای خودتان نگه دارید، در غیر این صورت شک را به دل همسرتان راه می اندازید. اگر می خواهید که نگاه همسرتان به شما تغییر نکند، از بیان اشتباهاتی که در روابط عاطفی قبلی تان کرده اید، خودداری کنید.

از هدیه او خوش تان نیامده است

طبیعی ست که ما گاهی از هدایایی که دریافت کرده ایم، خوشمان نیاید اما اگر این هدیه از طرف شریک زندگی مان باشد، شرایط کمی فرق می کند. اگر شما در این شرایط به روی خودتان بیاورید که از هدیه او خوشحال نشده اید، آیا شرایط تغییری می کند؟ بهترین راه حل این است که با روی خوش از او تشکر و از هدیه ای که گرفته اید استفاده کنید.

بیشتر : به دنبال افزایش سایز آلت بدون عوارض جانبی هستید؟ دستگاه وکیوم مردانه راه حل مناسب شماست!

او در کارش حرفه ای نیست

اگر شریک زندگی تان فکر می کند که در یک حرفه ای، مانند خوانندگی یا نویسندگی، خوب است اما شما نظری خلاف او دارید، بهتر است که توی ذوق اش نزنید و او را به ادامه کارش تشویق و تحسین کنید. روانشناسان ثابت کرده اند که صداقت همیشه کارساز نیست. گاهی ما برای جلوگیری از صدمه زدن به عزیزان مان باید حقیقت را پنهان کنیم. بنابراین حتی اگر شما از عملکرد او در زمینه ای راضی نیستید، بهتر است که به روی خودتان نیاورید.

منبع : ویکی پدیا فارسی

نعوظ بی اختیار

نعوظ بی اختیار را تحت عناوین نعوظ دائم و یا پریاپیسم نیز می‌شناسند. همان طور که در ابتدای مطلب اشاره شد، نعوظ بی اختیار شامل نعوظ‌های طولانی مدت و در اثر هیچ تحریک جنسی است که معمولا دردناک نیز خواهند بود. این اختلال در صورت عدم درمان می‌تواند در طولانی مدت به اختلالات گسترده جنسی و ضعف عملکرد جنسی منجر گردد.

علت نعوظ بی اختیار

نعوظ بی اختیار می‌تواند در طیف گسترده‌ای از آقایان اتفاق افتد، با این حال طبق تحقیقات انجام شده درصد ابتلا به این اختلال در افرادی که به بیماری کم خونی گلبول‌های داسی شکل مبتلا هستند بیشتر است. همچنین آمار بیانگر این است که احتمال ابتلا به این اختلال در افراد بالای سی سال بیشتر است.

علت ایجاد این اختلال به صورت فیزیولوژیکی به اختلال عملکرد رگ‌های خونی در آلت تناسلی باز می‌گردد. در پی تحریک عادی و در پاسخ به تحریکات جنسی جریان خون به سمت آلت تناسلی افزایش یافته و با افزایش حجم خون رگ‌های خونی منبسط شده و این امر باعث افزایش مایعات بین سلولی در بافت اسفنجی آلت تناسلی و در نتیجه نعوظ و سفت شدن آلت می‌شود که پس از پایان تحریک با بازگشت خون از ناحیه آلت تناسلی شل شده و به شکل اولیه خود باز می‌گردد. اما در نعوظ بی اختیار رگ‌های خونی ناحیه تناسلی بدن فرد بدون دریافت هیچ گونه تحریکی منبسط شده و میزان خون موجود در بافت‌های اسفنجی و عضلات ناحیه تناسلی افزایش می‌یابد و از آنجا که این امر تحت کنترل فرد نیست ممکن است تا چندین ساعت به طول انجامد.

به طور کلی می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که نعوظ بی اختیار به وجود اختلال در سیستم خون رسانی، عضلات ناحیه تناسلی و یا اعصاب مرتبط با آن باز می‌گردد و هر چیزی که بتواند بر عملکرد این دستگاه‌ها و اندام‌ها تاثیر گذارد، می‌تواند به نعوظ بی اختیار منجر شود. از بین این عوامل می‌توان موارد زیر را نام برد:

·         مصرف الکل و مواد مخدر: نوشیدنی‌های الکلی، ماری جوانا و سایر مواد مخدر می‌توانند با تحت تاثیر قرار دادن سیستم عصبی به اختلال نعوظ بی اختیار منجر شوند.

·         آسیب دیدگی‌های ناحیه لگنی: آسیب‌های فیزیکی به ناحیه لگنی در مواردی که منجر به عدم خون رسانی صحیح به سیستم لگنی و تناسلی شوند، می‌توانند در ایجاد اختلال نعوظ دخیل باشند.

·         آسیب دیدگی‌های نخاعی: مانند صدمات وارده به نخاع می‌تواند عملکرد سلول‌های عصبی ناحیه تناسلی را درگیر کند و منجر به این اختلال شود.

·         کم خونی گلبول‌های داسی شکل: کم خونی مربوط به گلبول‌های قرمز داسی شکل باعث می‌شود تا خون پس از وارد شدن به مویرگ‌ها و رگ‌های ظریف توان بازگشت نداشته باشد (به علت شکل داسی گلبول‌های قرمز و عدم حرکت صحیح آن‌ها داخل رگ ها) و در نتیجه منجر به افزایش حجم خون و نعوظ بدون تحریک و بی اختیار آلت تناسلی شود.

·     سایر بیماری ها: مانند تالاسمی، برخی سرطان‌ها و... نیزمی توانند بر اختلال نعوظ بی اختیار تاثیرگذار باشند.

علائم اختلال نعوظ بی اختیار و تشخیص آن

نعوظ بی اختیار به دو صورت ایسکمیک و غیرایسکمیک اتفاق می‌افتد. این دو نوع اختلال دارای علائم متفاوتی بوده و تشخیص آن‌ها می‌تواند روند درمان را تسریع بخشد. در ادامه به تفکیک با علائم هر یک آشنا خواهید شد

۱. علائم نعوظ بی اختیار ایسکمیک

در پریاپیسم ایسکمیک که به آن نعوظ بی اختیار کم فشار نیز می‌گویند، بدن فرد با ضعف عملکرد در خروج خون از ناحیه تناسلی روبرو است. این اختلال با نشانه‌های زیر مشخص می‌شود:

·         نعوظ با مدت زمان بیش از چهار ساعت

·         نعوظ بدون پاسخ به هیچ گونه تحریک جنسی محیطی یا روانی

·         نرم بودن راس آلت در زمان نعوظ

·         احساس درد در آلت

نعوظ بی اختیار کم فشار و یا همان پریاپیسم ایسکمیک معمولا در افراد مبتلا به بیماری کم خونی گلبول‌های داسی شکل بیشتر دیده می‌شود.

۲. علائم نعوظ بی اختیار غیرایسکمیک

پریاپیسم غیرایسکمیک که تحت عنوان نعوظ بی اختیار پر فشار نیز شناخته می‌شود تحت تاثیر جریان نامنظم خون به سمت آلت تناسلی اتفاق می‌افتد. این نوع اختلال معمولا با درد زیادی همراه نیست و به صورت نعوظ کامل نیز انجام نمی‌شود.

درمان نعوظ بی اختیار

نعوظ بی اختیار در صورت عدم درمان می‌تواند مشکلات جدی برای شخص ایجاد کند. چرا که خون تجمع یافته در ناحیه تناسلی فاقد اکسیژن بوده و تجمع طولانی مدت آن باعث عدم غذارسانی به بافت‌ها و سلول‌های تناسلی و در نتیجه تخریب سلول‌ها می‌شود. درمان نعوظ بی اختیار شامل یک سری روش‌های درمانی متنوع جهت کمک به خروج خون تجمع یافته در ناحیه تناسلی است. در ادامه با برخی از روش‌های درمان نعوظ بی اختیار آشنا خواهید شد.

۱. درمان فیزیولوژیک

در پریاپیسم غیرایسکمیک می‌توان از درمان‌های فیزیولوژیک استفاده کرد. برای مثال قرار دادن یخ در قسمت کف لگن (ناحیه بین قاعده آلت و مقعد) می‌تواند به از بین رفتن نعوظ ایجاد شده کمک کند.

۲. درمان دارویی

دارو‌های سمپاتومیمتیک مثل فنیل افرین می‌توانند با منبسط کردن رگ‌های ناحیه تناسی به خروج راحت‌تر خون از این قسمت‌ها کمک کنند. البته این روش درمانی در افراد با فشار خون بالا توصیه نمی‌شود چرا که ممکن است باعث ایجاد اختلالاتی نظیر سردرد و سرگیجه در بدن شود؛ بنابراین توصیه می‌شود هنگام مراجعه به پزشک حتما از سوابق بیماری‌هایی نظیر فشار خون بالا پزشک خود را آگاه کنید.

از جمله سایر درمان‌های دارویی می‌توان رقیق کننده‌های خون مانند هپارین و کومادین را نام برد. همچنین بنا به سایر شرایط روانشناختی در فرد بیمار در برخی موارد دارو‌های ضد افسردگی و درمان کننده بیش فعالی نیز ممکن است تجویز شود.

۳. جراحی

در صورت موفق نبودن درمان‌های ذکر شده ممکن است پزشک شما را تحت درمان‌های جراحی قرار دهد. جراحی برای درمان نعوظ بی اختیار شامل تغییر مسیر‌های رگ‌های خونی در ناحیه تناسلی جهت کمک به جریان بهتر خون انجام می‌شود

منبع : مجله اینترنتی ستاره

آسیب های جسمی و روحی ناشی از رابطه مقعدی

بسیاری از کسانی که رابطه مقعدی برقرار می‌کنند از عوارض این نوع رابطه اطلاعی ندارند. یکی از اصلی‌ترین خطرات رابطه جنسی مقعدی بالا بودن احتمال انتقال بیماری‌های جنسی در این نوع رابطه است. رابطه جنسی از پشت در میان زن و مرد چه از نظر متخصصان بهداشت و چه از طرف ادیان منع شده است. لذت حاصل از رابطه مقعدی بسیار کمتر از رابطه واژینال در هر دو جنس می‌باشد، چرا که این ناحیه از لحاط زیستی برای کسب لذت طراحی نشده است. این نوع رابطه در میان همجنس گرایان شایع می‌باشد. طبق مطالعات شیوع بیماری‌های مقاربتی نیز در این جمعیت بیشتر است. لازم است بدانید حتی یک بار رابطه مقعدی می‌تواند به طرفین آسیب بزند. در این مقاله درباره عوارض رابطه جنسی از پشت و علل منع آن صحبت خواهیم کرد.

رابطه مقعدی

رابطه مقعدی، سکس از پشت یا  Anal Sex، یکی از اشکال روابط جنسی پر خطر است که در آن دخول از طریق مقعد انجام می‌شوند. این نوع رابطه هم در مردان هم در زنان وجود دارد و آسیب‌های آن بسیار شدید است و لازم است نسبت به آن آگاهی لازم را پیدا کنید. اشکال مختلفی که می‌توان با عنوان رابطه مقعدی شناخته شود شامل دخول آلت جنسی مردانه، ورود هر شیئی به مقعد به قصد لذت جنسی و ارضای دهانی مقعد است.

عوارض جسمانی رابطه مقعدی

1. مقعد خشک و فاقد لغزندگی و چربی واژن است

به دلیل خشکی دهانه مقعد، دخول می‌تواند باعث پارگی بافت داخل مقعد شده و علاوه بر خونریزی، باکتری‌ها و ویروس‌ها را وارد جریان خون کند. این اتفاق باعث گسترش بیماری‌های جنسی مانند ایدز یا HIV شود. رابطه مقعدی 30 برابر بیشتر از رابطه واژنی، خطر ابتلا به ایدز را افزایش می‌دهد. همچنین قرار گرفتن در معرض ویروس HPV ممکن است به ایجاد زگیل‌های مقعد و در ادامه به سرطان مقعد منجر شود. حتی استفاده از روان کننده‌ها و روغن‌ها با اینکه به ظاهر به رابطه کمک می‌کند اما نمی‌تواند از پارگی‌ها این ناحیه جلوگیری کند.

2. بافت داخل مقعد آسیب پذیر است

بافت خارجی پوست دارای لایه‌هایی از سلول‌های مرده است که به عنوان محافظ در برابر عفونت‌ها عمل می‌کند. اما بافت درون مقعد این لایه‌ها را ندارد و با آسیب دیدن یا پارگی، به سادگی عفونت‌ها وارد جریان خون می‌شود. با این وجود بسیاری از زنان قبل از ازدواج از ترس پاره شدن پرده بکارت رابطه مقعدی را ترجیح می‌دهند.

3. مقعد برای نگهداری مدفوع طراحی شده

عضله حلقوی مقعد، بعد از دفع تنگ می‌شود، در این هنگام که عضله تنگ است، دخول بسیار دردناک و سخت می‌شود. به مرور زمان باعث آسیب دیدن اسفنکتر (عضله انعطاف پذیر در دهانه خارجی مقعد) شده و قابلیت انعطاف و کنترل آن از بین می‌رود.

4. مقعد پر از باکتری و میکروب است

حتی اگر هر دو طرف سکس هیچ بیماری مقاربتی یا عفونی نداشته باشند، باکتری‌های موجود در مقعد توانایی انتقال به آلت تناسلی مرد را دارد. به دلیل نزدیکی مقعد به واژن، ورود ترشحات مقعد به واژن به وسیله آلت تناسلی مرد، بسیار خطرناک است و می‌تواند منجر به عفونت واژن و آسیب‌های جدی واژن شود. بنابراین دخول آلت به واژن پس از رابطه مقعدی، به شدت خطرناک بوده و به هیچ وجه نباید انجام شود.

رابطه مقعدی می‌تواند خطرات زیادی داشته باشد. همچنین رابطه دهانی با مقعد می‌تواند برای هر دو طرف خطر هپاتیت، عفونت یا زگیل، HPV و دیگر عفونت‌ها. همچنین در صورت ورود اسپرم از دهانه مقعد به واژن، حاملگی می‌تواند اتفاق بیفتد. به دلیل ماهیت انعطاف ناپذیر مقعد، بر اثر یک جابجایی یا فشار نابجا، امکان شکستگی آلت تناسلی مرد وجود دارد.

آسیب های روانی رابطه مقعدی

مقعد صرفا وسیله دفع مدفوع است و در هر دو جنس ساختار مشابهی دارد، بنابراین ارتباط جنسی از طریق مقعد برای زن به عنوان از بین رفتن زنانگی و ماهیت بدن اوست. این اتفاق باعث ایجاد بحران‌های وجودی و زیر سوال رفتن زن بودن می‌شود. به ویژه اگر اولین رابطه جنسی از پشت صورت بگیرد، ممکن است افسردگی، ترس از رابطه، بی میلی جنسی، جدایی عاطفی و مشکلات روحی و روانی در زنان ایجاد شود.

دستگاه وکیوم مردانه | افزایش سایز آلت بدون عارضه

در واقع رابطه واژینال و استفاده از قابلیت طبیعی بدن، علاوه بر لذت جسمی و جنسی، باعث تجربه لذت روحی و ارضای عاطفی زن نیز می‌شود. مردان به دلیل آسیبی که در حین رابطه مقعدی به زن وارد می‌کنند، در آینده احساس گناه را تجربه می‌کنند. مختل شدن هویت مردانه و زندگی جنسی سالم، افسردگی، احساس حقارت، اعتیاد به رابطه جنسی ناسالم و ضربه‌های روحی دیگر را به دنبال دارد.

رابطه مقعدی باعث زود انزالی می‌شود. مرد به سرعت از این ناحیه ارضا می‌شود و زن به دنبال راهی برای ارضای خود می‌گردد، این مسئله فشار روحی برای دو طرف ایجاد می‌کند. همچنین چون این رابطه اغلب برای زنان دردناک است، می تواند به سرد مزاجی جنسی در آنها منجر شود. بنابراین عوارض رابطه مقعدی هم آسیب‌های جسمانی و هم آسیب‌های شدید روحی را به دنبال دارد. بهتر است برای کسب لذت زودگذر، آسیب‌های طولانی مدت را در خود و یا همسرتان ایجاد نکنید.

منبع : sciencemag

روش هایی برای استحکام زندگی مشترک

براساس آخرین اطلاعات موجود از طریق داده‌های سازمان ثبت‌احوال کشور در ۹ ماهه امسال، تعداد ازدواج‌های ثبت شده حدود سه برابر طلاق است و متوسط عمر ازدواج‌هایی که به طلاق منجر می‌شود، ۹ سال شده است. زندگی مشترک رابطه‌ای است که خانم و آقا کمتر حق اشتباه کردن در آن را دارند. بسیاری از دختر و پسر‌ها زمانی که زندگی‌مشترک خود را شروع می‌کنند، به این باور نرسیده‌اند که ازدواج یعنی قدم گذاشتن در یک کار مشترک.

کاری که جزئیات آن، شیوه برخورد با مسائل و مشکلات احتمالی حین آن و... در هیچ کجا به صورت جامع و کامل مکتوب نشده و به صورت نوشتاری در اختیار افراد قرار نگرفته است. به همین دلیل در این مطلب، قصد داریم شیوه‌های داشتن زندگی‌مشترک رضایتمندانه و پایدار را با شما در میان بگذاریم و در این خصوص به معرفی یک تئوری به نام تئوری انتخاب می‌پردازیم.

تئوری انتخاب

بر اساس تئوری انتخاب تنها کسی که می‌توانیم کنترلش کنیم، خودمان هستیم. اگر رابطه ناموفقی دارم، باید بیندیشم و ببینم خود من چه کاری می‌توانم انجام دهم که باعث بهبودی رابطه‌مان شود نه این‌که همه تلاشم این باشد که دیگری را تغییر دهم. تقریبا در تمامی موارد هنگامی که دست از کنترل کردن برمی‌داریم، همسرمان نیز تغییر می‌کند. اما تئوری انتخاب چیزی بیشتر از کنترل نکردن است. طبق این تئوری باید تا جایی که امکان دارد به همسرمان کمک کنیم تا نیازهایش را برطرف کند.

برای رسیدن به این هدف می‌توان هفت عادت مهرورزی و پیوند دهنده را جایگزین هفت عادت مخرب در رابطه کرد. وقتی می‌خواهیم بر اساس تئوری انتخاب رفتار کنیم، حتی زمانی که فکر می‌کنیم کمترین اختلافی وجود دارد، باید پیش از هر اقدامی فکر کنیم. اولین فکرمان باید این باشد تا جای ممکن از به کارگیری هفت رفتار مخرب اجتناب کنیم، زیرا می‌دانیم که این رفتار‌ها ما را بیشتر از هم دور می‌کند و بر مشکلات می‌افزاید. بعد از آن برای رفع اختلاف‌هایمان یک یا چند رفتار مهرورزانه را به کار ببریم.

گوش دادن به جای انتقاد

به جای انتقاد کردن از یکدیگر، به صحبت‌های هم گوش کنیم. بسیاری از اوقات اختلافات زوجین به دلیل نداشتن مهارت کافی برای یک گفت‌وگوی ثمربخش و دوطرفه و پیش داوری از طرف یکی از زوجین است، در حالی‌که هر دو نفر یک منظور مشترک دارند. بهتر است اجازه بدهیم همسرمان نظرات، اهداف و برنامه‌هایش را درباره موضوعی خاص بگوید، اگر متفاوت با نظرات ما بود، می‌توان درباره تفاوت‌ها بحث کرد.

حمایت کردن به جای سرزنش

به جای سرزنش کردن، از همدیگر حمایت کنیم؛ به ندرت دیده می‌شود اشخاص با سرزنش کردن و مورد سرزنش قرار گرفتن بتوانند به مطلوب خود برسند. در هر شرایطی حامی همسرتان باشید و تلاش کنید در کنارهم راه درست را پیدا کنید.

تشویق کردن به جای شکایت

به جای شکوه و شکایت، همدیگر را تشویق کنیم. یک زندگی‌مشترک سازنده، زندگی است که همسران در کنار هم رشد کنند. شما بهترین مشوق در زندگی همسرتان هستید و او با تشویق‌های شما می‌تواند هر روز بالنده‌تر باشد نه با شکایت‌هایتان.

احترام گذاشتن به جای غر زدن

به جای غر زدن به همسرمان به تصمیمات او احترام بگذاریم. درست است که امکان دارد گاهی رفتار‌های همسرتان برخلاف آن چیزی باشد که شما می‌پسندید، این یک مسئله طبیعی است و در هر زندگی وجود دارد، ولی برای اصلاح و بهتر شدن آن، قطعا غر زدن گزینه مناسبی نیست. شما باید ضمن احترام به نظرات همسرتان تلاش کنید بر سر موضوعات طوری به توافق برسید که رضایت هردوی شما حاصل شود.

اعتماد کردن به جای تهدید

به جای تهدید کردن، به هم اعتماد کنیم. این‌که مدام به همسرتان بگویید اگر فلان کار را بکنی، فلان می‌شود و من هم فلان کار را می‌کنم، شما را از هم دورتر می‌کند و ممکن است حتی حس لجبازی را هم در همسرتان تحریک کند. به همسرتان اعتماد کنید، او به عنوان شریک زندگی‌تان، کاری نمی‌کند که به ضرر شما و رابطه‌تان تمام شود، حداقل می‌توان با قاطعیت گفت به عمد چنین کاری انجام نمی‌دهد. تا زمانی‌که تهدید‌های شما باشد، همسرتان یاد نمی‌گیرد چطور مسائل را مدیریت کند. شما چه خانم باشید چه آقا، با اعتماد خود می‌توانید این مهارت را در همسرتان ایجاد و تقویت کنید.

پذیرش به جای تنبیه کردن

به جای تنبیه کردن، همسرمان را همان‌طور که هست، بپذیریم. شما در حالی زندگی مشترک‌تان را شروع کرده‌اید که شخصیت هر دو نفرتان در خانواده اصلی، شکل گرفته بوده است. تلاش برای تغییر همسرتان و استفاده از تنبیه در این راه، چیز زیادی عایدتان نمی‌کند. شما تنها می‌توانید خودتان را تغییر دهید و کنترل کنید، همسرتان را بپذیرید و به دنبال این باشید که چطور می‌توانید با همین ویژگی‌های همسرتان، رابطه غنی‌تری داشته باشید.

گفتگو به جای باج دادن

به جای باج دهی برای کنترل یکدیگر، درباره اختلاف‌هایمان صحبت کنیم. باج‌دهی برای کنترل همسر، چندان اثربخش نیست چراکه بعد ازمدتی، همسرتان برای انجام خواسته‌هایتان، باج‌های بیشتری از شما طلب می‌کند و اگر از انجام این کار خودداری کنید یا هیچ باجی به او ندهید، به همان رفتار قبلی برمی‌گردد. در قدم اول توصیه می‌کنیم خواسته‌هایتان را شفاف برای یکدیگر بگویید و همسرتان را متوجه کنید که از او چه می‌خواهید و چرا چنین می‌خواهید.

برای نوشتن این مطلب از کتاب «ازدواج بدون شکست» نوشته «ویلیام گلاسر» و «کارلین گلاسر»، ترجمه دکتر «علی صاحبی» کمک گرفته شده است.

منبع : روزنامه خراسان